Een bezield verhaal uitdragen is als een steen die kringen in het water maakt. Het begint klein, maar de positieve impact op de wereld om ons heen resoneert op vele lagen.
Talita Kalloe
Spreker
Mijn kracht is storytelling. Het vertellen van de authentieke, bezielde verhalen die ik zelf heb ervaren tijdens de enerverende jaren van ontwikkeling, bouw en snelle groei van Toverland.
​
Storytelling is geen kunstje. Waarachtige storytelling, die kringen veroorzaakt in het water, komt uit het hart. En precies dáár komen al mijn verrassende, stoere en inzicht gevende verhalen vandaan.
Ik voel me als een vis in het water op grote podia en geniet ook van het spreken in kleinere settings. Mijn presentaties zijn altijd op maat gemaakt voor de desbetreffende doelgroep.
First things first. Eerst het hart raken,
dan gaat het hoofd meedoen. En niet andersom.
"Honderden gesprekken hebben we gevoerd met mogelijke partijen die ons verder konden helpen met het realiseren van onze droom: Toverland. Op een gegeven moment kregen we het door: als we deze ontmoetingen startten met ons succesvolle verdienmodel, werd het een zaak van ratio en koel redeneren. Van ego en plasjes doen. Zodra we startten met het vertellen en laten zien van onze droom, werd het een zaak van het hart en gingen mensen met ons meewerken om het te realiseren."
Mensen zien vaak alleen de buitenkant, de glamour en de fun. Achter elk succes schuilt ook angst, onzekerheid en twijfel. En laten precies die emoties bijdragen aan het diepe gevoel van geluk en dankbaarheid als het wél lukt.
‘19 mei 2001 was de opening van Toverland. Ik zie mijn broer Jean en mij nog zitten in de Tovertuin, uitkijkend op de parkeerplaats. Teleurgesteld en doodmoe. Geen volle bak. Hoe kon dat nou? Hadden we ons dan zo vergist?
2 weken later stonden we op straat auto’s door te sturen, omdat we vol waren. Dagenlang! Die euforie en dankbaarheid voel ik nu nog steeds. En het diepe weten dat dit het begin was van iets nog veel groters. We zijn een bevoorrechte familie om samen zo iets bijzonders te mogen realiseren’.
En soms is er echt magie in het spel...
‘Zomer 2006. Over een paar weken start de bouw van onze houten achtbaan TROY! De voorbereidingen zijn in volle gang. Op een vroege zaterdagmorgen voel ik een instinctieve drang om naar Toverland te gaan. Daar aangekomen stapt Jean ook net uit zijn auto. ‘Hey zus!’ ’Hey broer. Ook hier?’ Verdorie! Allebei twijfelen we of we voor TROY de allerbeste locatie hebben gekozen. We klimmen het dak op van Wunderwald en zien allebei in één oogopslag wat wél de perfecte locatie is. En zo geschiedde’.
​